"40% stelt medische kosten uit"

Samana deed enkele maanden geleden een online enquête om te weten te komen hoe mensen met een chronische ziekte omgaan met de stijgende energieprijzen en levensduurte. Aan dit panel namen 1005 personen van diverse leeftijden deel. Hieronder vind je de belangrijkste conclusies: 

  • 827 (82%) mensen gaven aan dat de stijgende levensduurte een impact heeft op hun uitgavepatroon en dat ze moeten besparen op bepaalde dingen  
  • Er werd het vaakst bespaard op kleding en schoenen, maar 243 (24%) deelnemers zeiden ook te besparen op medische kosten en medicatie  
  • 176 (17%) stelde zelfs al een doktersbezoek aan een gespecialiseerd arts uit 
  • 342 (34%) van de deelnemers hebben sinds de stijging van de levensduurte moeite met het betalen van hun facturen  
  • 375 (37%) heeft sinds de stijging van de levensduurte moeten beslissen om algemene medische zorgen uit te stellen

Sociaal tarief & pensioen

De reacties van de respondenten in dit panel focusten vooral op het sociaal tarief. Deze maatregel is namelijk niet voldoende beschikbaar en houdt veel mensen buiten beschouwing. Veel van de respondenten geven aan nood te hebben aan extra bijstand, maar hier nipt geen recht op te hebben. Dit maakt het blijven betalen van alle rekeningen in combinatie met medische kosten erg moeilijk. De meerderheid van de mensen die wel recht hebben op een sociaal tarief zeggen hier effectief een voordeel aan te hebben en makkelijker hun rekeningen te kunnen betalen.  

“Ik heb recht op sociaal tarief, maar kan er geen aanspraak op maken in mijn assistentieflat die met dagprijzen werkt. Sociale tarieven zouden hier ook toegepast moeten worden.” 

Een tweede factor die door veel respondenten werd aangehaald is de nood aan een verhoging van pensioen of uitkering:  

“Ik kom rond door niet uit eten te gaan, geen auto te hebben, niet op reis te gaan, kledij te kopen in outlet, geen uitstappen te maken… Ik kijk met een bang hart naar de toekomst. Het enige wat kan helpen, is de uitkering hoger maken, vermoed ik.”

Sociaal leven zit er niet in

Ook de impact van de stijgende levensduurte op het sociale leven van mensen met een chronische ziekte mag zeker niet buiten beschouwing gelaten worden. Er blijft vaak amper geld over om buiten het hoognodige nog financiële ruimte te maken voor activiteiten in de vrije tijd. Zo zei één van onze respondenten: “Een sociaal leven heb ik al lang niet meer sinds mijn ziek zijn, ik heb geen geld meer”. 

Als organisatie die focust op mensen met een chronische ziekte of zorgnood en mantelzorgers vindt Samana het enorm belangrijk dit zowel in kaart te brengen als dit aan te kaarten. De stijgende levensduurte is voor ons allen een grote aanpassing en is voor velen moeilijk, maar mensen met een chronische ziekte of zorgnood worden hierin vaak vergeten. Uitkeringen liggen te laag en mensen komen moeilijk rond. Het is dan ook aan ons om dit zoveel mogelijk in de kijker te zetten en mee te zoeken naar oplossingen. Wij willen de deelnemers van dit panel een stem geven en hen een hart onder de riem steken.  

Samana biedt op lokaal niveau een grote variatie aan activiteiten en werkingen aan, waarvan een aanzienlijk deel gratis is. Mensen met een chronische ziekte of zorgnood, maar ook mantelzorgers kunnen hier vrij aan deelnemen. Dit zorgt ervoor dat zij nog veel leuke dingen kunnen doen en uit hun isolatie kunnen komen. Wij hopen hiermee toch al tegemoet te kunnen komen aan de sociale gevolgen die de stijgende levensduurte met zich meebrengt.  

Een enquête met gevolgen

Bij Samana bleven we niet bij de pakken zitten toen we de resultaten binnenkregen. Zo stonden we al in verschillende kranten met ons onderzoek. Hieronder kan je een overzicht vinden van de krantenartikelen.

Op die manier sloten we ons aan bij het algemeen signaal dat uit de samenleving komt, namelijk dat voor kwetsbare het voor kwetsbare groepen moeilijk wordt om in hun basisbehoeften te voorzien. Het signaal was duidelijk en de federale regering moest iets ondernemen. Hun beslissing om het sociaal tarief tijdelijk uit te breiden naar een grotere groep van mensen is alvast een stap in de goede richting.